- Zangarse con todos os partidos políticos xá existentes. Pódese usar a típica fórmula "son todos iguais e hai que dar un ar novo á política municipal", ou ben a non menos típica "fai falta responder as necesidades reais dos veciños".
- Buscar quen poña os cartos para a campaña. O empresariado local é unha canteira moi fructífera para este fin: só fai falta buscar entre aqueles que non pillaron cacho na última lexislatura e prometerlles, por exemplo, tres ou catro farolas de alumeado público na sua factoria.
- Facer a lista. Chupao, quen mais quen menos é capaz de xuntar unha ducia ben plantada de posibeis candidatos. Iso si: há que poñer cota feminina e por parroquias para que se vexa que a candidatura é "representativa da realidade social do pobo".
- Poñerlle nome ao partido político resultante. Aquí é onde se ve que a imaxinación é un activo. Importantisimo o resultado das siglas, que deben dar unha idea clara de progrma político e as intencións da candidatura. Algúns exemplos: ARDE (Acción Republicana Democrática Española (república...iglesias..arde..., todo cadra)), ALDEA (Agrupacion para la Libertad y la Democracia en Aldea Centera (ollo, en Aldea centerita, eh? que non quede casa sin)), CIS (Candidatura Independiente por Silleda, (pensarán que manexando os inquéritos o teñen ganado..), CACA (Ciudadanos Agobiados y CAbreados, (...claro!!)), PIRATA (Partido Pirata, directamente), NOS (Nuevo Orden Social (é dizer: o noso)), etc, etc..
En Coruña temos un destes: o COR.CO.BA., Coruñeses con Buenos Argumentos. Este partido está liderado por Fernando Rodríguez Corcoba, ex-PP, e o seu nome se debe a que o seu ideario político é coruñesista. Polo menos o era, porque agora o presidente do CORCOBA abandona o partido por considerar que ten un "enfoque demasiado personalista". Meu pobre..